احساس هسلر هنگام تشرف به حرم امام رضا(ع)

زمانی که تیم فوتبال پدیده خراسان برای دیدار مقابل پرسپولیس به تهران آمده بود زمان مناسب محسوب می‌شد که با این آلمانی پرافتخار گفت‌وگویی انجام دهیم و هسلر هم صحبت‌های جالبی مطرح نمود که این گفت‌وگو را می‌خوانید.

به عنوان سوال اول بگویید که چه شد از آلمان به ایران آمدید و در فوتبال کشور ما مشغول به کار شدید؟

من آلمان بودم که مرزبان با من تماس گرفت و پرسید که شور و اشتیاق کار در ایران را دارم یا نه و من هم مدت کوتاهی در این باره مطالعه کردم و دیدم می‌توانم در این کشور همکاری کنم و این می‌تواند تجربه جدیدی برایم باشد چرا که مدتی در فوتبال نبودم و حضور در پدیده می‌توانست من را دوباره به فوتبال وصل کند.

قبل از حضور در ایران از فوتبال ما چقدر شناخت داشتید؟

از فوتبال ایران شناخت نداشتم اما از هنکه و یکسری از آلمانی‌هایی که در ایران کار کرده بودند سوال کردم و خواستم مرا با ایران آشنا کنند که آنها هم از خوبی‌های ایران گفتند و دیدم می‌توانم اینجا کار کنم و زمانی هم که به ایران آمدم دیدم هر چه شنیدم درست بود و من اتفاقات مثبتی را به چشم خودم دیدم که این برایم خوشحال‌کننده است.

برای حضور در ایران آیا مشورت مستقیمی از کسی گرفتید؟

نه، من به صورت مستقیم با کسی تماس نگرفتم که درباره ایران اطلاعات بگیرم اما وقتی مرزبان به من پیشنهاد داد دو روز به مشهد‌ آمدم و شرایط را از نزدیک به چشم خودم دیدم و سپس پاسخ مثبتی به پیشنهاد این تیم دادم چرا که همه چیز اینجا همانگونه‌‌ای بود که من در ذهنم داشتم.

شما در فوتبال جهان نام بزرگی دارید و شاید به همین دلیل بود که کمتر کسی فکر می‌کرد شما به عنوان نفر دوم در تیمی ایرانی فعالیت کنید.

من به عنوان مربی تکنیک در پدیده فعالیت می‌کنم و همیشه این باور را داشته‌ام که هر جا هستم مؤثر باشم و داشته‌هایم را به بازیکنان انتقال دهم و برای همین کار می‌کنم. وقتی این پیشنهاد به من شد ابتدا بررسی کردم و سپس کارم را شروع کردم و خوشحالم که در خدمت این تیم هستم و شرایط به گونه‌ای است که در اولین فصل حضور این تیم در لیگ برتر ایران از 5 بازی 9 امتیاز به دست آوردیم و موقعیت خوبی در جدول رده‌بندی داریم که البته به این هم راضی نیستیم و باید مرتبا کار کنیم و هر کسی در جایگاه خودش فعالیت کند تا بهتر از این شویم.

از تیم پدیده بگویید و اینکه چقدر از این تیم شناخت پیدا کرده‌اید؟

با اینکه پدیده تیم جوانی است اما می‌خواهد راه تمام حرفه‌ای شدن را طی کند و من هم بخشی از این مسیر هستم و خوشحالم که اینجا قرار دارم تا بخشی از این مسیر باشم و امیدوارم راه را به خوبی طی کنیم و می‌بینید که همین‌گونه هم هست.

خیلی‌ها اعتقاد دارند نژاد آریایی ایرانی‌ها و آلمانی‌ها یکی است. آیا این شباهت در نوع فوتبال بازی کردن فوتبالیست‌های این دو کشور هم به چشم می‌آید؟

من مدت زیادی نیست که اینجا هستم و پاسخ به این سوال برایم سخت است چرا که باید به شناخت کاملی از فوتبال ایران برسم تا بتوانم پاسخی به این سوال بدهم اما فکر می‌کنم شباهت‌هایی هست چرا که دو تیم در فوتبال‌شان ترکیبی از بازیکنان جوان و باتجربه دارند و عملکرد مثبت این بازیکنان از نظر من به بازیکنان فوتبال آلمان شبیه است.

‌ فوتبال ایران چالش بزرگی مثل جام جهانی را پشت سر گذاشت. آیا بازی‌های ایران در این مسابقات را دیدید و اگر دیدید چه نظری دارید؟

من بازی ایران مقابل نیجریه را کامل ندیدم و فقط 70 دقیقه آن را تماشا کردم اما بازی مقابل آرژانتین را به صورت کامل دیدم. بازی سوم مقابل بوسنی هم بازی ویژه‌ای برای ایران بود که شرایط خاصی داشت اما من آن بازی را نتوانستم ببینم.

نظرتان درباره بازی ایران و آرژانتین که آن را دیدید چیست؟

به نظر من بازی برتری انجام دادید و حتی شانس داشتید که دست پر از زمین خارج شوید و یا امتیاز کامل این بازی مهم را بگیرید. ایران در بازی اول و دومش در برزیل تمرکز بالایی داشت و در بازی با آرژانتین هم می‌توانستید مثل بازی با نیجریه امتیاز بگیرید و شاید اگر در بازی دوم تمرکز بیشتری داشتید حتی توانایی شکست دادن آرژانتین را هم داشتید.

‌ شما جزء بازیکنان تیم ملی آلمان بودید که در جام جهانی 1998 مقابل تیم ملی ایران بازی کردید. از آن بازی خاطره قابل گفتنی دارید که هنوز برایتان جذاب باشد؟

از آن بازی خیلی زمان گذشته و پاسخ به این سوال سخت است اما یادم می‌آید که آن بازی برای هر دو تیم بازی سخت و دشواری بود چرا که هر تیمی مقابل آلمان بازی می‌کند با انگیزه در زمین حاضر می‌شود و تیم ایران هم مقابل ما بازی خوب و سنگینی انجام داد. در آن بازی بازیکنانی مثل علی دایی و مهدی مهدوی‌کیا و چند بازیکن دیگر که تجربه بین‌المللی داشتند مقابل ما بازی خوبی ارائه دادند و با یک فوتبال دفاعی کار را مقابل آلمان سخت کردند اما خوشبختانه این ما بودیم که بازی را بردیم.

‌ خیلی‌ها از بازیکنان ایرانی آن بازی اعتقاد دارند که اگر اعتماد به نفس داشتند می‌توانستند آلمان را هم شکست دهند شما فکر می‌کنید بازیکنان ایرانی توانایی شکست دادن آن آلمان را داشتند؟

ببینید‌ آن زمان فوتبال با الان فرق می‌کرد و تیم‌هایی مثل آلمان و برزیل تیم‌های مطرحی بودند که تیم‌‌های کوچکتر با کارهای تاکتیکی قوی مقابل این تیم‌ها شگفتی‌سازی می‌کردند اما الان شرایط فرق کرده و دیدید که تیمی مثل کاستاریکا در جام جهانی 2014 که کمتر کسی آن را می‌شناخت چه کارهای بزرگی انجام داد و به همین دلیل است که می‌گویم فوتبال الان با گذشته فرق کرده است و چیزی به نام تیم‌های کوچک نداریم. در جام جهانی برزیل تیمی مثل الجزایر اگر کمی شانس داشت می‌توانست حتی مقابل آلمان هم نتیجه خوبی بگیرد و به نظر من فشردگی تمرینات باعث شده تیم‌های کوچک قوی شوند.

شما به عنوان یکی از بازیکنان تکنیکی فوتبال آلمان جزء استثنائات هستید چرا که همه فوتبال آلمان را فوتبالی ماشینی می‌دانند اما در زمان ظهور شما در فوتبال آلمان لقب مارادونای آلمان را گرفتید.

آن زمان بازیکنان خوبی در فوتبال آلمان حضور داشتند که من می‌توانم از رودی فولر، لیت‌ بارسکی، اولافتون و ... نام ببرم اما الان زمان تغییر کرده و شرایط با زمان ما فرق کرده است. تیم زمان ما تیمی مبتنی بر شخصیت تیمی قوی بود و من و لیت بارسکی آن زمان بازیکنان تکنیکی فوتبال آلمان به حساب می آمدیم که اگر بازیکنی هم تکنیکی نبود اما با عزم و توانایی ضعف‌هایش را جبران می‌کرد و الان هم با برنامه‌ریزی قوی که در فوتبال آلمان انجام شد می‌بینیم اینگونه بازیکنان نظیر گوتسه و شورله حضور دارند که فوتبالی متفاوت با همه دنیا ارائه می‌دهند.

در روزگاری که هنوز دیوید بکام در فوتبال مطرح نشده بود نفر اول ضربات کاشته فوتبال جهان توماس هسلر بود. چه کاری انجام دادید که به آن سطح از توانایی رسیدید؟

سوال خوبی بود. فوتبال همه زندگی من بوده و هست و شیفته آن بوده و هنوز هم با عشق و علاقه فراوان کار می‌کنم. من همیشه نهایت تلاشم را برای مسائل تکنیکی انجام می‌دادم و وقتی 2 ساعت با تیم تمرین می‌کردم سپس من و لیت بارسکی در زمین می‌ماندیم و برای دروازه‌بان ضربات ایستگای می‌زدیم و از او می‌خواستیم او آن ضربات را بگیرد و همان تمرینات باعث شد که من به این سطح از توانایی برسم. اگر باز هم از من درباره همان شور و اشتیاق سوال بپرسید باز هم می‌خواهم همان ایده گذشته‌‌ام را تکرار کنم چرا که من عاشق فوتبال هستم.

الان باید خیلی خوشحال باشید چرا که تیم ملی فوتبال کشورتان قهرمان جام جهانی شده است اما می‌خواهیم نظر شما را درباره این قهرمانی بدانیم و آیا از نظر شما آلمان استحقاق این قهرمانی را داشت؟

به نظر من آلمان عملکرد موفقیت‌آمیزی در جام جهانی 2014 داشت و هیچ تیم دیگری به این سطح توانمندی نبود و حد و اندازه‌های ما را نداشت. ما در برزیل تیم خوبی بودیم و تیم کشورم در همه زمینه‌های تاکتیکی و تکنیکی از رقبایش سرتر بود و همه این عوامل باعث شد تا در لحظه آخر این ما باشیم که کاپ را بالای سر ببریم و افتخار می‌کنم که نسلی بعد از من به فوتبال آلمان آمدند که قهرمان جام جهانی شدند.

از زندگی در مشهد برای ما بگویید. در این شهر راحت هستید؟

بله من اینجا خیلی راحت هستم. من تا به حال ایران یا مشهد را ندیده بودم و شناختم از ایران در حد بازی آلمان مقابل ایران و حضور چند بازیکن ایرانی در آلمان بود. البته با مرزبان دوست بودم و شناخت من از ایران به همین حد وجود داشت اما از وقتی به مشهد آمدم فهمیدم مردم ایران و مشهد چقدر میهمان نواز و مهربان هستند. هر جا مرا می بینند به من ابراز احساسات می کنند و فهمیده‌ام که از اینکه من در کنارشان هستم خوشحالنند و این برای من خیلی مهم است که جایی هستم که مرا دوست دارند. همه این مسائل باعث شده تا من در مشهد اصلا احساس غریبی نکنم و بیشتر مواقع از مردم ایران انرژی مثبت می‌گیرم. البته من از غذاهای ایرانی هم خیلی لذت می برم چون واقعا خوشمزه هستند و فکر نمی کنم هیچ خارجی از نظر غذا در ایران به مشکل بخورد. در مشهد هم بارها به مکان های دیدنی رفتم که برایم خیلی جالب بوده است.

چرا فوتبال آلمان در همه جای دنیا مثل ایران طرفداران زیادی دارد؟

به خاطر این که بازیکنان آلمانی همیشه برای موفقیت می‌جنگند و هیچ وقت تسلیم نمی‌شوند و به همین دلیل همه جای دنیا مثل ایران هوادار داریم. شب اولی که من به مشهد آمدم عده زیادی ایرانی با پرچم آلمان در فرودگاه به استقبال من آمدند و این برایم خیلی جالب بود که آن ها برای حضورم به فرودگاه آمده بودند و فهمیدم در ایران هم هوادار داریم!

شنیدیم که در مشهد که هستید بارها به حرم امام رضا (ع) رفتید. در این باره برای ما بیشتر بگویید و این که دلیل‌تان از رفتن به این مکان مذهبی شیعیان چیست؟

من چندین بار به این مکان رفته‌ام و آنجا فضای معنوی عجیبی دارد که من هیچ جای دنیا نمونه‌اش را هم ندیده ام. البته این مکان از نظر معماری هم فوق العاده است و مرا تحت تاثیر خودش قرار می‌دهد. وقتی به حرم می‌روم آرامش خاصی به من دست می‌دهد که این موضوع برای خود من هم جالب است.